ثروت و مال باعث خوشبختی نیست چه بسا افراد ثروتمندی که خوشحال نیستند و چه بسا افراد فقیری که خوشبخت اند.
بسیاری از مردم ظاهر دوستانشان را می بینند و از باطن آن ها خبر ندارند.چارلی چاپلین می گوید : من باران را دوست دارم که در آن گریه کنم ، که کسی مرا نبیند.
ظاهر من را تو دیدی جان من
چهره را بنگر، ببین پنهان من
گرچه تو لبخند بینی بر لبم
قلب من خون است از درد و غمم
در میان جمع، یک تنها منم
خنده بر لب، غرق در غمها منم
خانه و ماشین اگر صد تا کنم
باز هم بی بال و پر رسوا منم
گر نباشد شادیای در جانِ من
مال و ثروت چیست جز زندانِ من؟
کاخِ زرّین، تختِ شاهی، سیم و زر
نیست تسکینی به جانِ دربدر
گر نباشد خندهای از عمقِ دل
هر چه داری، پوچ باشد در گذر
بخت اگر با ما نباشد مهربان
تاج و تخت و ملک گردد بیثمر
شادیِ دل گر نباشد در وجود
زندگی باشد همان زندان و شر
ای خوش آن کس، کز دلِ شادابِ خویش
برگزیند عشق را بر سیم و زر
قاسم اسحاقی
نوزدهم اسفند ماه ۱۴۰۳ تهران