زن مظهر عشق و محبت است.بسیاری از زنانی بوده اند که فرزندانی را تربیت کرده اند که باعث تغییر دنیا شده اند.
زن
تو را از گوهر جان آفریدند
تو را با عشق یزدان آفریدند
تو را آیینهٔ احساس کردند
جهان را از وجودت خاص کردند
ز دامانت بهشت آغاز گردید
زمین با مهر تو دمساز گردید
کلامت آیتی از عشق و شور است
وجودت چشمه‌ای از عطر و نور است
تو آن رازی که در لیلی، نهفتند
که مجنون را، به عشقش سرسپردند
تو شیرینی که فرهادت پسندید
به شیدایی او هم، کوه خندید
به شوقت آدم از رضوان به در شد
زمین افتاد و عمری در به در شد
که بی‌تو باغِ رضوان بی‌صفا شد
به عشقت خاک هم رضوان ما شد
قاسم اسحاقی
هجدهم اسفند ماه ۱۴۰۳ تهران
