ام آر آی دیسک کمر با استفاده از تکنولوژی در ستون مهره های کمری انجام می شود. ام آر آی دیسک کمر شدت تنگی کانال نخاعی مرکزی یا سوراخ عصبی را تشخیص می دهد.
تصویربرداری ام آر آی دیسک کمر
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا ام آر آی (MRI) دیسک کمر
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا ام آر آی (MRI) با استفاده از تکنولوژی رزونانس پروتون در ستون مهره های کمری انجام میشود.کیفیت این تصاویر اجازه می دهد تا تشخیص و دقیقی از دیسک های بین مهره ای و ارتباط آن با ساختارهای عصبی در مقایسه با روش های سنتی مانند میلوگرافی یا سی تی اسکن را فراهم کند. حساسیت ام آر آی برای تشخیص فتق دیسک بالاست یعنی بین 89-100٪ است.
آناتومی ستون فقرات کمری
ستون فقرات کمری شامل پنج مهره جداگانه است. مهره ها توسط دیسک های بین مهره ای و چندین رباط و عضلات پاراورتبرال بهم وصل شده است. کیسه دورا حاوی Conus medullaris و ریشه های عصبی است و در کانال نخاعی واقع شده است. ریشه های عصبی پس از خروج از ستون فقرات از طریق سوراخ بین مهره ای یا سوراخ فورامینال بین مهره ای به اندام ها می روند.
ریشه های عصبی از فورمن عصبی عبور می کنند. در جلوی سوراخ فورامن دیسک بین مهره ای و در پشت سوراخ بین مهره ای مفاصل ستون مهره ها یا فاست ها قرار گرفته اند.ام آر آی آناتومی ستون فقرات را به صورت مقاطع طولی و عرضی نشان می‌دهد. در مقاطع عرضی زیر مفصلی ، سوراخی و خارج سوراخی دیده میشود. در هر یک از مناطق ریشه عصبی ممکن است تحت فشار قرار بگیرد.
دیسک های بین مهره ای دارای یک هسته پروتئینی هیدراته یا پر آب می باشد که در داخل حلقه های متمرکز فیبروز حلقه دیسک قرار دارند. با افزایش سن ، دیسک ها به تدریج آب خود را از دست می دهند. این کار باعث کاهش سیگنال T2 می شود که اغلب در بیماران بدون علامت دیده می شود. اسامی که برای آسیب شناسی ریپورت یا تفسیردیسک درگزارش های تصویربرداری ستون فقرات نوشته میشود گاهی گیج کننده و متناقض است.
شکاف حلقه دیسک
هر گونه جدایی بین فیبرهای حلقه دیسک به عنوان یک شکاف حلقه دیسک تعریف می شود. این تغییرات اغلب جزئی از تغییرات دژنراسیون دیسک است و اغلب بدون علامت است. بنابراین اصطلاح "پارگی در حلقه دیسک " به معنای یک ماشه تروماتیک برای پیدایش فتق دیسک در آینده است.
فتق دیسک
فتق یا پارگی دیسک منجر به فشرده شدن ریشه عصبی و درد می شود. هر گونه مواد داخل دیسک که فراتر از تنه مهره ها گسترش می یابد، فتق دیسک نامیده میشود. نام های دیگری که برای این حالت بکار می‌روند شامل
Disc bulging ، یعنی برجسته شدن دیسک " Disc Extrusion '' یعنی بیرون زدن دیسک به داخل کانال نخاعی sequestration یعنی کنده شدت دیسک و افتادن قطعه جدا شده دیسک به داخل کانال نخاعی است. اصلاحات فوق برمبنای میزان بیرون زدن دیسک نسبت به لبه های دورانتهای مهره ای در داخل کانال نخاعی است. یعنی چند درصد کانال نخاعی توسط دیسک اشغال شده است. اصطلاح بیرون زدن دیسک یا اکستروژن دیسک برای توصیف گسترش دیسک حدود 50 تا 100 درصد کانال نخاعی است. اگر کانال نخاعی بین 25-50٪ اشغال شود به عنوان " فتق وسیع Broad based Herniation " توصیف شده است و اگر کمتر از 25٪ باشد به عنوان " فتق کانونی " نامیده میشود.
یک دیسک پیشانی به عنوان یک پایه گسترده تر در مقایسه با میزان تولید مواد دیسک که فراتر از بدن مهره ای است (شکل 3) تعریف شده است.
تقسیم بندی دیگر بر مبنای نسبت ارتفاع دیسک برجسته شده به عرض آن است. زمانی که میزان بیرون زدگی یا ارتفاع دیسک بیشتراز پایه دیسک است، آن را دیسک " اکسترود شده " توصیف می کنند. هنگامی که قطعه ای از دیسک اکسترود از دیسک جدا می شود و در داخل کانال نخاعی می افتد ، آن را به عنوان " قطعه آزاد Free Fragment یا Sequestered یا جدا شده " توصیف می کنند (شکل 3).
تنگی کانال نخاعی مرکزی
یعنی در قسمت مرکزی کانال نخاعی تنگی وجود دارد. اغلب باعث فشرده شدن چندین ریشه عصبی می شود. (شکل 4) این نوع تنگی منجربه کاهش تحرک فرد و لنگش متناوب بیمار می شود. در بعضی موارد باعث فلج کامل فرد و سندرم دم اسب میشود.
علل تنگی کانال نخاعی مرکزی را می توان به نوع مادرزادی و نوعی اکتسابی بودن مانند ، تغییرات دژنراتیو تقسیم کرد. تنگی کانال نخاعی نوع دژنراتیو به علت استئوفیت های مفاصل، هیپرتروفی لیگامان فلاوم و فتق دیسک می باشد. اکثر تنگی های کانال مرکزی ناشی از ترکیب عوامل فوق است. شدت تنگی کانال نخاعی مرکزی به صورت بصری درجه بندی شده است. از جمله اندازه گیری سطح مقطع و شکل کیسه که در واقع محتویات داخل کانال نخاعی است. با این حال، استفاده از ام آر آی (MRI) به تنهایی برای ارزیابی تنگی کانال نخاعی کافی نیست زیرا اغلب درعلامت بیماری و یافته های MRI همیشه رابطه مستقیم وجود ندارد. به عبارت دیگر ممکن است فردی تنگی کانال نخاع زیادی در ام آرآی داشته باشد اما علائم کمی داشته باشد و برعکس فرد دیگری در ام آر آی تنگی کانال کمی داشته باشد اما علائم زیادی داشته باشد.
برای تفسیر MRI تغییر نظر پزشکان مختلف چیست؟
اگر یک ام آر آی را به چندین پزشک نشان دهید تفسیر های متفاوت برای آن خواهند گفت
تغییر نظر یک پزشک در زمان های مختلف چیست ؟ این پدیده را Intra Observations Variations می‌گویند. یعنی اگر یک ام آر آی را به همان پزشک در زمان های مختلف نشان دهید تفسیر بار دوم ممکن است با تفسیر بار اول متفاوت باشد.
اسپوندیلیت آنکیلوزان
رادیوگرافی ساده از مفصل ساکروایلیاک ، اولین اقدام برای تشخیص بیماران مشکوک به اسپوندیلیت آنکیلوزان است. با این حال ، پزشکان بیشتر از MRI برای تشخیص این بیماری و نظارت بر پاسخ درمانی استفاده می کنند. ویژگی های اصلی MRI ستون فقرات کمری شامل ویژگی هایی است که التهاب زمینه ای و اثرات آن را نشان می دهد، مانند ادم یا ورم مغز استخوان، چهارگوش شدن تنه مهره ها (ضایعات رومانوس) ، تشکیل سندین دسموفیت یعنی بهم چسبیدن استئوفیت های مهره بالایی و پایینی. ، بهم آنکیلوز و خوردگی در تنه مهره ها (شکل 5).
اسپوندیلولیستزیس
اسپوندیلولیستزیس به وضعیتی گفته می شود که مهره بالایی روی مهره پایینی لیز یا سر میخورد. این می تواند منجر به باریک شدن سوراخ عصبی بین مهره‌ای یا فورامن و تنگی کانال نخاعی مرکزی شود (شکل 6). دراسپوندیلولیستزیس ، نقایص پارس اینتر آرتیکولاریس معمولاً وجود دارد.
سخن پایانی
نقش MRI تعیین شدت تنگی کانال نخاعی مرکزی یا سوراخ عصبی و شناسایی علل بالقوه مانند نقص پارس اینترآرتیکولاریس است. با این حال ، به دلیل ماهیت غیر دینامیکی تصویربرداری MRI که در واقع بیمار دراز کشیده است ، گاهی بیماری تشخیص داده نمی‌شود. جراحان ستون فقرات از رادیو گرافی دینامیک کمر با اشعه ایکس یعنی بیماریک باربه جلو و یک بار به عقب خم میشود برای ارزیابی اسپوندیلولیستزیس استفاده می کنند.